Krachtige ouders
Prachtige kinderen

'Ik ontdek grenzen en jij ook!'




Peuter

Ik ontdek de wereld en ga ik steeds iets verder weg van mama en papa. Dat is fijn maar ook héél spannend!  Papa en mama ervaren dat soms als lastig en vinden dat ik eigenwijs bent of moeilijk doe. Maar ik wil alleen maar ontdekken. Ik word blij van uitdaging en aanmoediging.

Het is fijn wanneer ik alleen op ontdekkingstocht mag gaan en zelf mag ondervinden hoe de wereld in elkaar zit. En het is nog fijner wanneer ik telkens in een veilige haven terug kan keren als het even te spannend wordt. En als ik waardering krijgt voor wie ik ben.

Ik word me bewust van mijn eigen emoties. Het is fijn wanneer volwassenen mijn emoties erkennen en er woorden aan geven. Zo begrijp ik de wereld steeds een beetje beter.  

 

In de speeltuin kijkt ze naar haar zoontje van 3, het plezier dat hij heeft, steeds maar weer dat glijbaantje op. Als hij dat een keer of 10 gedaan heeft verandert hij zijn strategie. Hij gaat niet meer met de trap naar boven, maar klimt via de het glijgedeelte naar boven. Een klein stukje maar, verder komt hij niet. 
Ze wil ingrijpen, die glijbaan heeft niet voor niks een trap, maar dan ze ziet het plezier dat hij heeft in het steeds weer herhalen en het steeds een stukje verder komen. Hij wil leren, er goed in worden. Die trap die kent hij al, maar dat gladde blik geeft nieuwe uitdagingen.

Omgaan met grenzen kan lastig zijn. Een peuter die op onderzoek uit wil, overal op klimt, wegloopt. Wat doet dat met jou als ouder? Kijk je er met een glimlach naar? Roept het irritatie op? Als je zelf vroeger weinig grenzen hebt ervaren en je onveilig hebt gevoeld, ben je misschien extra alert op ‘streng en duidelijk zijn’’.

Autonomie ∞ Schaamte en twijfel

Vroege kindertijd 18 mnd-3 jaar;

In de dreumes-peuterleeftijd komt naast het ‘zijn’, ‘voelen’ en ‘doen’ komt ook het ‘denken’ op gang. Onderzoeken, proberen, even weglopen (achter de bank) en weer terugkomen (‘stoer was ik he?!’), en zo steeds een beetje verder weg. Deze fase gaat over zelf doen (autonomie) maar ook over het voelen wat er kan en mag. Als een kind niet wordt aangemoedigd om ‘te doen’ kan het gevoelens ervaren van schaamte en twijfel; ‘ik voel dat ik het graag zelf wil doen, maar kennelijk is dat niet de bedoeling’.

Taak van de ouder:

  • verzorging
  • aanmoediging en ruimte geven (‘ga maar kijken, ik wacht wel op jou’)
  • grenzen bieden (‘nu gaan je echt even slapen, daarna mag je weer spelen’)

Zomaar wat vragen

  • Onderzoek jij graag nieuwe dingen of vind je het fijner als alles bij het oude blijft?
  • Hoe is dat bij jouw kind?
  • Hoe weet je kind dat hij mag onderzoeken?
  • Hoe stel jij grenzen?
  • Hoe laat je je kind weten dat jij op hem wacht?

Ontdek: Rust aan tafel 

Zou je meer rust willen aan tafel tijdens het eten? Ga dan eens anders zitten.

Vader en moeder aan de ene kant van de tafel en de kinderen aan de overkant van groot naar klein.

Laat de plek aan het hoofd van de tafel bij voorkeur ongebruikt.

Is er nog een klein kind dat niet zelfstandig kan eten? Plaats het zolang tussen jullie in.

Soms werkt het ook goed wanneer de zonen tegenover vader zitten en de dochters tegenover moeder.

Probeer het eens uit en kijk of het werkt.

 

Help mij het zelf te doen.

Meer . . .

Serve and return

Video 6:06 min (Engels)
Serve and return, interactie tussen ouder en kind en het verband met de structuur van het brein.